Skill เบื้องต้นของ Programmer ตอนที่ 5: Packing Information into Names

เรื่องง่ายๆ ที่เรามองข้ามจาก The Art of Readable Code

อย่าได้กลัวการตั้งชื่อตัวแปร "ยาวๆ" เพราะมันไม่มีผลอะไรกับการทำงานของโปรแกรมเลย
ดังเช่นสิ่งที่กล่าวไปในตอนนี้ที่ 3 และขอ Quote ข้อความของอาจารย์ @rawitat

"จงเขียนโค้ดเพื่อให้คนอ่าน และบังเอิญมันเอาไปใช้งานได้"
Write code for people to read, and occasionally for machine to execute.

ฉะนั้น Code ของเรา ไม่ใช่เขียนไป 3 วันกลับมาดูอีกที -> "เขียนอะไรลงไปวะ"
แล้วต้องมานั่งไล่การทำงานของโปรแกรมกันใหม่อีกรอบ ว่า "มันทำงานอะไร ยังไง"

ทำให้เป็นนิสัยครับ ตอนแรกหลายคนอาจจะเริ่มด้วย a, b, c, x, y ของแบบนี้แก้กันยากนะครับ
ปรับตัวให้ชิน ลองดูสักพัก เดี๋ยวมันจะทำเป็น Automatic เอง
แถมได้ฝึกทักษะภาษาอังกฤษด้วย ไม่มีใครห้ามพก Dictionary ครับ :)

หลักการการตั้งชื่อยังมีอีกหลายแบบนะ เช่น
"ถ้าฟังก์ชั่นนั้น Return ค่าความจริงก็อาจจะตั้งชื่อฟังก์ชั่นขึ้นต้นด้วยคำว่า is"

ต้องลองไปอ่านเอาเองนะ :) มีอีกหลายหลาก

เช่น

ถ้าตัวแปรนั้นเก็บที่อยู่ของไฟล์ที่จะเปิด => filePath
ถ้าตัวแปรนั้นเก็บผลลัพธ์ที่ได้จากการสุ่มจำนวนเต็ม => randomNumber

ค่าคงสำหรับเก็บค่ามากที่สุดที่เป็นไปได้ => MAXIMUM_VALUE

ฟังก์ชั่นที่ให้ค่าความจริงของการตรวจสอบบุคคล => 
bool authenticationWithUser(User *user);

ฟังก์ชั่นที่ใช้หาพื้นที่สามเหลี่ยม => 
float areaOfTriangle(int base, int height);